2011 rok

Przestępczość zorganizowana: stereotypy i rzeczywistość z perspektywy retrospektywnej i współczesnej

prof. zw. dr hab. Emil W. Pływaczewski
Uniwersytet w Białymstoku

Przestępczość zorganizowana: stereotypy i rzeczywistość z perspektywy retrospektywnej i współczesnej^[1]

Z publikowanych w ostatnich latach statystyk przestępczości wynika, iż utrzymuje się jej tendencja spadkowa, potwierdzana także wynikami badań wiktymizacyjnych, które od lat prowadzone są w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie^[2]. Czy możemy zatem mówić o tendencji spadkowej także w odniesieniu do przestępczości zorganizowanej?

Postawienie takiej tezy byłoby wielce ryzykowne i to z kilku względów. Przede wszystkim interesująca autora kategoria przestępczości rządzi się własnymi prawami, które w konsekwencji utrudniają jej rozpoznanie^[3]. Specjaliści twierdzą, iż dostrzegalna (rozpoznawalna) przestępczość zorganizowana jest źle zorganizowaną przestępczością. Społeczeństwo jest epatowane w tym zakresie różnymi mitami, które na ogół niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. Ten zniekształcony obraz potęgują informacje przekazywane przez mass media. Tworzy to różne stereotypy, a niektóre z nich mają już za sobą długą historię.

Więcej w numerze...

¹ Opracowanie opiera się na treści referatu wygłoszonego przez autora na konferencji nt. „Współczesne zagrożenia przestępczością zorganizowaną z perspektywy dziesięciolecia podpisania w Palermo Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko Międzynarodowej Przestępczości Zorganizowanej”, która odbyła się w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie 8 kwietnia 2010 r.
² Zob. A. Siemaszko, B. Gruszczyńska, A. Marczewski, Atlas przestępczości w Polsce 4, Warszawa 2009.
³ Zob. B. Hołyst, „Ciemna liczba” przestępczości zorganizowanej (w:) B. Hołyst, E. Kube, R. Schulze (red.), Przestępczość zorganizowana w Niemczech i w Polsce i jej implikacje społeczno-ekonomiczne, Warszawa–Munster–Łódź 1998, s. 169 i nast.